zondag 10 december 2017

Mijmering vierde Kerstverhaal: Tot levenslang veroordeelt...




Beste mensen,

Geluk bestaat uit
deel te zijn van iets wat groter is dan wijzelf.
Annemiek

Tot levenslang veroordeelt….

In onze maatschappij zie je dat de zwakkere kant van mensen onder een vergrootglas wordt bekeken en bij een uitschieter soms door een rechter maar meestal, door collega’s, “vrienden” en familie tot levenslang worden veroordeelt…

In diezelfde mens schuilt ook iets goeds. Als dat wordt uitvergroot zie je dat de mens weer eigenwaarde  zelfvertrouwen en kracht krijgt. Daarmee kan hij/zij aan die zwakkere kant gaan werken….  De zwakkere kant is al snel tot een minimum gereduceerd. De tijd doet verder wonderen.

Het maakt verschil of je boven een mens gaat staan te wijzen wat hij allemaal fout doet of met respect en steun naast hem gaat staan en meehelpt... Kapot maken is gemakkelijk en opbouwen moeilijker. We kiezen voor de lange moeilijke weg en hebben daar ook de tijd voor en de professionele hulpverlening meestal niet….helaas.

Ik voel het als mijn persoonlijke taak het goede in de mens uit te vergroten en naast hem/haar te gaan staan als steun, zeker als velen naar die mens blijven wijzen. Je kent de bekende gezegdes wel: “De beste stuurlui staan aan wal.” Degenen die wijzen en kritiek uiten hebben zelf uiteraard ook zwakkere kanten….Een van die mindere kanten is het wijzen…. Deze wijzende mensen vol kritiek kan je vergelijken met:

Een groep mussen die de ene met het lichte veertje blijven pikken, of de toom kippen die een kip die anders werd door ziekte of trauma blijven verwonden met de dood als gevolg. Dieren leerden me veel over mensen….Het is niet mooi om boven een mens te willen staan die door omstandigheden anders werd of is geworden. Meer compassie hebben zou die ander en jezelf zo goed doen…. Al wat vreemd… onbekend en daardoor minder voelt hoeft dat niet te zijn.…Je verdiepen waarom dit zo is ontstaan brengt begrip… Volgende verhalen zijn vele voorbeelden daarvan….
Gloria….. Zo bescheiden zo stilletjes kwam ze bij ons binnen, doorverwezen door maatschappelijk werk of we een stofzuiger voor haar hadden. Ze raakte me met haar mail vol dankbaarheid voor die oude stofzuiger die ze kreeg.…. Het ding ontplofte de dag erna en gelukkig liet ze me dat via mail weten. Ik voelde wel dat ze niet voor niets op mijn weg was gekomen en omdat we geen stofzuigers meer hadden heb ik een nieuwe gekocht en die bij haar af laten geven.  Het was belangrijk dat ze terug kwam… En gloria kwam terug om bij ons te komen werken misschien door die stofzuiger? Wie zal het zeggen….Gloria kwam ook in een budget/consuminderkring en dat was mijn bedoeling. Gloria had wat schulden opgelopen door ziekte. De ziekte en de schulden brachten vele gevolgen waaronder een laag zelfbeeld en onzekerheid, want schulden had ze nog nooit. Gloria moest psychische hulp krijgen. De schulden heeft ze inmiddels door strak te consuminderen voor de helft kunnen afbetalen. We gaven haar niet alleen een stofzuiger maar door dat ding bij ons te komen leerde ze consuminderen en grip op geld. Om haar te stimuleren heb ik haar op de broodlijn gezet en met de uiterste houdbaarheid producten geef ik een extra zetje. Ze betaalde gestaag verder af en opeens kwam het bericht dat ze een tia had gekregen. Oh God…..De berichten schenen in eerste instantie niet goed maar hoe geweldig was de ochtend toen ze na enkele weken weer bij ons in de entree stond om te komen werken. Ik heb haar spontaan omhelst….

Gloria had afgelopen week een evaluatiegesprek met maatschappelijk werk en de kredietbank die wel eens wilden weten hoe ver ze met de afbetalingen was. Ze heeft de mensen op haar wat langzame rustige manier  heel mondig te woord gestaan. Ze vertelde dat ze door de instanties op een belerende manier aangegaan was, waardoor ze volledig was geblokkeerd. Zoiets als sufferd nummer zoveel….Op haar dossier stond: “Niet geschikt voor de maatschappij.” Dat had haar kapot gemaakt….

Bij het consuminderhuis is ze mens tussen de mensen en draagt terdege haar steentje bij door als vrijwilliger te werken voor de maatschappij. Ze is nodig bij het consuminderhuis waar ze kleding sorteert en in de rekken legt. Ze werkt zo precies dat het een lust is om naar te kijken. Ons huis is een warm bad waarin je mag zijn die je bent, om te worden wie je bent, maar nog niet kan zijn. En je mag het worden op jouw manier en in jouw tijd….

Uiteindelijk heeft Gloria haar zelfvertrouwen weer terug gekregen en is zeer strijdbaar geworden.......Ze is in haar kracht gaan staan en ik ben zo trots op haar. Ze heeft misschien wel zonder erg de grens overschreden van grip op geld nu grip op leven te krijgen. We zetten de mens centraal en kijken naar wat je wel kan…. Ik blijf gloria volgen……..nog lange tijd om mee te genieten….want ze zal het zeker redden….Dat meegenieten krijg je als beloning omdat je niet boven iemand gaat staan te wijzen naar wat hij/zij allemaal fout deed maar deze medemens in nood aan de hand neemt….

De zakelijke kant tegenover de menselijke kant en beiden mogen er zijn maar vooral de menselijke kant….

We volgen Roel een jaar later….(Zie kerstverhaal 2016 http://annemieksmijmeringen.blogspot.nl/2016/11/kerst-actie-deel-twee-roel.html  ) Roel zit sinds kort in de WSNP en daar hebben we het nodige aan bijgedragen. De rechter was behoorlijk slecht geïnformeerd over de groei van Roel. In zijn ogen was Roel een mens die geen kans meer hoefde te krijgen en daardoor wees hij naar Roel als zijnde onverbeterlijk en minderwaardig. De bescherming bewindvoerster van Roel zei niet veel. Ze kende hem amper en dacht dat ik zijn moeder was. Dat sprak ze uit in de hal van de rechtbank waardoor Roel weer een dreun kreeg net voor de rechtszaak want zijn moeder is gestorven toen hij haar het meest nodig had. Hoe kan je iemand beschermen als hij een nummer is? Inmiddels maakte de beschermbewindvoerder alweer veel goed…op een ander vlak, gelukkig maar…

De rechter stelde aan Roel voor dat hij beter gewoon bij het consuminderhuis kon blijven, vrijwilligerswerk doen en dat was het….. Doodse stilte en nam de eens introverte Roel het woord… schuchter maar duidelijk… Hij wilde toegelaten worden tot de schuldsanering WSNP en solliciteren en werken om terug te betalen wat open stond.

Toen heb ik het woord gevraagd en gepleit en de rechter geïnformeerd over de groei van Roel die langzaam gaat maar als er weer een stuk is geleerd blijft het stevig zitten. De wijsheid van Roel en zijn grootheid waar menigeen van kan leren heb ik belicht. Een wijsheid die soms niet bekend is omdat hij weinig zegt maar al zoveel meer praat dan eens. Ik had het idee dat ik de rechter per millimeter onze kant op moest trekken en dat was ook zo. Roel werd toegelaten tot de WSNP en heeft huilend de rechtszaal verlaten en ikke? Moest twee dagen bijkomen….

Roel solliciteert en heeft al gesprekken gekregen. Hij wordt begeleid door “mens in ontwikkeling,” waar ik veel tijd energie en begrip zie. Een fijne organisatie. Jolanda Heitlager leert hem zijn CV te maken en hoe te solliciteren. Hij stuurt mails naar zijn bewindvoerder en zal einde december overleggen dat hij acht maal solliciteerde. Ik kijk mee met zijn acties en zie de groei die dit gebeuren weer bij hem teweeg brengt.

We hebben Roel afgelopen jaar begeleid in oppimpen van zijn uiterlijk. Roel zijn tanden zijn getrokken die niet te overzien zo slecht waren. Theo heeft hem begeleid naar de kaakchirurg en de tandarts. We zijn een dagje met hem uit geweest.. Jozé en ikke en hij heeft een bril met lichtblauw montuur en zie je opeens hoe mooi zijn ogen zijn. Hij kan  solliciteren met dit nieuwe uiterlijk… Hij scheert nu zijn hoofd kaal en laat een baardje staan van een dag en zie je opeens een pracht van een knappe zelfverzekerde jonge man die leiding durft te geven en geweldig is in het begeleiden van jongeren die hun taakstraf bij ons uitdienen voor de raad van de kinderbescherming. Hij wijst niet naar iemands mindere kant en oordeelt niet,  maar benadrukt de goede kant van mensen en zit daarmee helemaal op mijn lijn…en altijd weer opnieuw ben ik aangenaam verbaasd hoeveel inzicht hij heeft en hoe begripvol…

Roel gaat het redden ondanks dat “men” naar hem wees en kritiek had. Hij is ervaringsdeskundig daarin en daardoor zo geschikt voor ons werk. Eens moeten we hem loslaten als hij naar het arbeidsproces gaat en dat zal voor mij voelen alsof een moeder haar kind loslaat….. Voor de professionele hulpverlening die begrijpelijk weinig tijd heeft ( op mens in ontwikkeling na) was hij nummer zoveel en bij ons een inmiddels heel dierbaar mens…..

Salah…

Tweede generatie medelander van Turkse afkomst. Al jaren af en toe nog in mijn nabijheid. Door zijn vader uitgehuwelijkt aan zijn nicht. Na de dood van zijn vader vroeg hij de scheiding aan. Ik heb deze hartverscheurende tijd meegemaakt en geholpen waar ik kon. Hij woont  al die jaren al alleen terwijl zijn kinderen opgroeiden bij moeder. Hij heeft zijn ex vrouw altijd bijgestaan in de opvoeding en doet dat nog steeds. Beide ouders zijn door het uithuwelijken getraumatiseerd en Salah komt daar maar niet overheen. Beiden zijn nooit meer een relatie begonnen ook niet meer met elkaar…. Ze hebben levenslang.

Ik ken zijn mindere kant maar vooral zijn goede kant en af en toe komt hij een tijdje werken bij ons. Ik ken zijn korte lontje maar dat kent hij zelf ook. Afgelopen week kwam hij raad vragen over een eigen bedrijfje beginnen met hulp van de gemeente. Hij heeft zich ontwikkelt als huisschilder en maakt ook prachtige mozaïek werkstukken. Hij heeft dagen dat hij niet met mensen om kan gaan en hij houdt niet van schulden krijgen en kan niet werken onder druk, dus moet hij dat van dat bedrijfje niet doen. Helaas voor de meneer van de sociale dienst die weer iemand uit de bijstand wilde krijgen…

Salah moet gewoon werken per opdracht en dat opgeven aan de sociale dienst en zal hij zeker doen weet ik. Dan krijgt hij op dat moment een aanvullende uitkering en wat hij bij de klus verdiende en van kan leven mag hij 300 euro per maand houden als extra. Dat motiveert en weten we zeker dat hij niet onder de druk van “eigen baas zonder opdrachten” bezwijkt….en rare dingen gaat doen…..

Er wordt teveel naar hem gekeken als nummer zoveel die naar het arbeidsproces wordt gestompt en minder naar de mens in hem die dat (nog) niet aankan. Ik heb hem de raad gegeven wat goed zou zijn op de lange duur…. De maatschappij en Salah zal er wel bij varen….

Ik koppel hem binnenkort aan een mevrouw die een eigen bedrijfje heeft en op haar website zeker een plaatsje voor zijn werk. Het kon wel eens een goede match zijn, op meerdere vlakken, die koppeling van beide door het leven getekende mensen…

Pappa en de boys…. Menigeen kent deze meneer van afgelopen zomer toen we een actie deden en jullie en wij deze meneer met de kids naar de camping konden sturen. De eerste vakantie sinds vele… vele jaren. Het was even een moment van op verhaal komen. Meneer heeft een verschrikkelijke onmenselijk lange tijd als aanloop naar de schuldsanering achter zich. Hij deed een Post Traumatische Stress Stoornis op toen hij als beroepsmilitair uitgezonden werd. (PTSS) Ik denk dat hij inmiddels een PTSS opliep van bewindvoerders. We gaan terug in de tijd…

Na terugkomst en de schade die hij opliep kwam een echtscheiding en moest het huis verkocht. Beide echtlieden bleven met een restschuld zitten want het huis was opeens veel minder waard dan toen het werd gekocht. Eerst moest er gestabiliseerd worden en daarvoor kreeg meneer een beschermingsbewindvoerder. De schuldsanering werd door die bewindvoerder op de lange baan geschoven. Reden zijn altijd wel te vinden bij een meneer met PTSS nietwaar. Elke maand 144 euro honorarium trekt mooi aan voor die bewindvoerder die een schuine schaats reed. Jaren later zit de bewindvoerder inmiddels in de bak en pappa van de boys in depressie… Er werd na verloop van tijd bij de rechtbank een nieuwe bewindvoerder toegekend die werkzaam is bij de kredietbank. Daar waren wat reorganisaties en wisselde de bewindvoerder zodat niet meer duidelijk was wie zijn zaken behartigde en even was dat niemand….

Sinds kort heeft hij een vaste bewindvoerder die zich verbaasde waarom meneer depressief was. IK niet!! In januari wordt de schuldsanering aangevraagd en zal meneer lopende het jaar hopelijk worden toegelaten. Vanaf die tijd gaan de drie of vijf jaar in en zijn de boys in de puberteit als meneer een schone lei heeft. De boys zijn elke weekend bij papa die 30 soms 40 euro per week leefgeld heeft en door de reorganisaties soms niets. We steunen pappa en de boys al jaren en blijven dat doen met voedsel uiterste houdbaarheidsdatum en sportattributen en speelgoed en kleding van onze sponsor Decathlon. Hij zegt vaak dat hij het nooit had volgehouden als ons team niet naast hem was komen staan…en dat is de waarheid lief mens.

Gloria Roel en Pappa en de boys en zovelen waar ik niet over schrijf om hen niet te beschadigen… Ze behoren tot de vele gezinnen die ik wil bedenken met Kerst om even geen zorgen te hebben over wat er op tafel komt.……Wat blijheid strooien, ik kan het niet alleen….We starten met 120 gezinnen. Help jij meedragen? Van alle goede ingekochte gaven worden foto’s gemaakt en er blijft werkelijk helemaal niets aan de strijkstok hangen van wat jij misschien gaat geven.…

 

Onze bankrekening is: Rabobank: rek.nr: NL14RABO 0173658903 t.a.v. Consuminderhuis Parkstad Landgraaf, zet er maar kerstactie bij………

 

Annemiek.