donderdag 25 april 2024

Mijmering 51 De energiezuinige pannendoorschuif truuk, het jaar toebak en gratis steunstokjes...

 Beste mensen,

Pluk de dag en laat komen wat komt…

Waarom zou je willen veranderen

wat een hogere macht voor je heeft ingevuld…

Annemiek

Mijmering 51 2024

Tip…Vragen staat vrij… Hij die de sla laat groeien heeft zeker gedacht: “Laat ik het wicht even een zetje geven bij het opruimen.” 

Net toen ik de poort naar de straat open deed kwam de ijzerboer langs met zijn aanhanger en kon ik zijn aandacht trekken…

Meneer heeft de wasketel inclusief oud ijzer meegenomen en vroeg ik of hij een handje hulp wilde geven. Zoiets als “voor wat, hoort wat.” Hij heeft de GFT container van de trapjes afgerold en weer neer gezet waar hij hoort. Ik heb meneer met een stralende lach bedankt…

Tip 2… Nog steeds te koud voor de kindjes pinda pompoen en courget. Ze zitten al in het derde blad en staan toch te donker in de gang. De stengels worden te lang en heb ik ze stuk voor stuk een steuntje gegeven.

Moeder natuur reikte me onlangs zelf steunstokjes aan in de vorm van verhouten irisstengels die ik steeds bewaar. 

Een heel dun panty reepje werd om elk stokje en plantjesstengeltje geknoopt en staan ze steviger.

In het jaar toebak legde je een krant op, of tussen planten en de ruitjes van het raam. 

De laaiende zon kon dan de sanseveria de geranium of de ficus niet verbranden. 

Je zette ze daarmee in de schaduw… Met een reep karton van dozen, met het broodmes afgezaagd gaat het nog gemakkelijker…

Ik zie dat het karton hoger moet zijn en komt goed… Ik heb nog hoge dozen in de schuur.

Tip … Je zou wel zot zijn als je door regen en hagel boodschappen gaat doen dus doe ik het wederom met wat er is… Verder heb ik weer nieuwe energiezuinige truukjes ontdekt… De pannen doorschuif methode en als volgt mijn werkwijze:

De dikke aardappel  op de foto is geraapt door een meneer die langs akkers loopt als de boer de aardappels heeft gerooid. 

De machines halen de bocht niet of zakken te diep weg en laten ze het hoekje oogst maar zitten. Je reinste voedselverspilling.

Meneer brengt wel eens een emmertje aardappels in opdracht van zijn vrouw. 

De dikkerd aardappel werd mijn avond maaltijd, geschild en in grove stukken gesneden werd hij samen met twee eieren en iets zout  in een pannetje water opgezet.

Vanaf kookpunt acht minuut. 

Ondertussen werd in de stoofpan de rest champignonnetjes gebakken die nog in de koelkast lagen. Beetje zout, beetje kerrie.

Na acht minuut werden de eieren tussen de aardappels uitgeplukt en de aardappels afgegoten door het vergiet dat op de melkkoker stond. 

Het kokend water met zout werd dus opgevangen.

Dit mens toog direct naar buiten om het kokend water op het stoepje over onkruid te gieten… De lelijkerds zullen het loodje leggen. 

De champignonnetjes werden vervolgens overgeheveld in het pannetje van de aardappels dat nog warm was op de pit die ook nog warm was maar wel uit. 

Deksel erop om gratis warm te blijven en werden de beetgaar gekookte aardappels gebakken in de wok/koekenpan die ook nog warm was op de pit enz… 

Kortom iets olie erbij en de aardappels gebakken met heel veel rozemarijn naaldjes uit de tuin.

De halve krop ijsbergsla werd gesneden en kwam in een kom met een scheutje olie kruidenazijn peper/zout en een handje witte rozijnen. 

Meer was er niet, oh ja een scheut vlierbloesemsiroop. Kan ook honing zijn. 

De eitjes werden decoratief op de sla gelegd en een pracht menu… 

Geen voedselverspilling alles wat er was opgemaakt  en kan ik boodschappen gaan doen als het droog is…

Mijn leventje… Trouwe lezers weten dat ik weinig mensen toelaat op mijn hofje. 

Afgelopen weken is een stoet van verpleegkundigen twee maal per dag in mijn huis geweest. 

Elke keer een andere en heb ik ondervonden dat ochtend en avond door eenieder anders geïnterpreteerd  kan worden. 

Avond is soms 19.00 uur of 21.00 uur en ik weet nooit wie er komt en in de ochtend is het eigenlijk net zo…

De door latexallergie ontstane wonden werden verzorgt die

door mijn trillende handen door mij zelf moeilijk verzorgt konden worden. 

Toen het leed was geleden heb ik direct de stoet verpleegkundigen gestopt. 

Ik ben heel dankbaar voor de verzorging maar heb grote moeite met de stoet mensen op de vreemdste tijden… 

Floor nieuwsgierig aagje wil steeds zoenen geven aan iemand die daar niet van gediend is of naait eruit
in de nacht… Krijg die dan nog maar eens binnen… De rust is Godzijdank wedergekeerd en binnenkort wordt het warmer…

Annemiek